17 Şubat 2009 Salı

Netlik Problemi

Gözlerimi kapıyorum, seni hayal ediyorum. Görüntü başlarda flu iken yavaş yavaş netleşiyor. Sadece ilk gece, ilk bakış, ilk sıcaklık, ilk hayaller çok net sonra her şey yine bulanıklaşıyor, kaybediyorum seni. Kaybettiğim tüm diğer şeyler gibi. Çocukken kaybettiğim şeylerin hepsi yatağımın altından çıkardı. Annem orda yatak altı canavarları olduğunu söylemişti bir keresinde. Çocukken hiç korkmadım onlardan büyüdüğümde de içimde kaybettiğim şeylerin biriktiği bir yer olduğunu keşfettim kendi canavarlarımı onlarla besledim. Gözlerimi kapıyorum, seni hayal ediyorum. Netleşen hiçbir şey yok. Doktorlar gözlerimdeki bozukluğun buna neden olduğunu söyleyebilirler ama ben hasarın daha derinde olduğunu biliyorum. İnanacak bir şeyler aradığımda sihirli bir lamba buldum. Ovdum ovdum, mantıklı olsun dedim. Ovdum ovdum, benim gibi olsun dedim. Ovdum ovdum, ben seviyim bu sefer yeter dedim. Oldu hepsi oldu ama ben her zaman kendimi ifade etmede sorunlar yaşayan biriydim yanlış anlaşıldım. Her şey bok oldu. Gözlerimi kapıyorum, seni hayal ediyorum. Seni düşünmek acı veriyor. Yoo hayır acının kaynağı sen değilsin daha derinlerde daha diplerde kendimde. Hayaller kuran, masallar anlatan küçük kızıl saçlı kız olmadığımı unuttuğum her anın acısı. Gökten asla üç elma düşmez düşse de beni bulmaz, kimse dileklerimi gerçekleştirmez, hiçbir insan başka biri için korsanlarla dövüşmez. İnandıkları uğruna hayatını riske atıp, goblinlerle dolu mahzene inmez. Ben sadece bunuda yatağımın altına düşürmüşüm bir süreliğine kaybetmişim. Gözlerimi kapatıyorum, seni hayal ediyorum. Bana hatırlattıkların için teşekkür ediyorum. Daha geç olmadan görebildiğim için teşekkürler, bir gün her şeyin biteceğini bilerek yaşadığımı hissettirdiğin için. Dorothy’nin kırmızı ayakkabılarının rugandan yapıldığını her seferinde ayaklarımın nasıl yara olduğunu hatırlattığın için. Beni ben olarak sevebilmenin zor olduğunu, benim birini sevmemin ondan kat kat zor olduğunu hatırlattığın için, hepsi için teşekkürler. Kinaye ya da laf cambazlığı yok açık ve net, millerce öteden karanın ufuk çizgisinde görülebileceği kadar net. Diyafram ayalarımla oynanması yeterli oldu. Gözlerimi kapıyorum, seni hayal ediyorum. Uzun cümleler yazmamın, sürekli virgüller koymamın, cümlelerimi bir birine bağlamak için kıvranmamın tek nedeni nokta(.)lardan nefret etmemdi. Her zaman noktaya gelirsin kaçış yoktur. Ben bunu unutmuştum, biraz kustum, biraz yazdım, yazdıklarımla kustum belki ama bu yazının sonuna nokta koymayı beceremedim…